Lang, te lang, niets van ons gehoord
Onze vrouw heeft het best druk.
Er is op dit moment geen plek voor haar in Apeldoorn, dus rijdt zij elke dag naar Deventer toe.
Maar wij merken er NIETS van hoor: ze komt ons gewoon uitlaten!
We krijgen na de wandeling een DIKKE knuffel en dan gaat ze weer terug.
Wij vinden het best, maar zij rijdt tussen de middag 40 km……..zou dat veel zijn????????
Maar wat wij willen vertellen:
Zaterdagavond ging zij onze bedden opmaken, nou dat zijn er nogal wat……
Stiekem gingen wij naar boven om te kijken hoe het met haar mand was.
Nou, die was ook nog niet opgemaakt ( net uit de was…..)
Dus, ze komt boven en jaagt ons van haar mand.
Wij mogen helemaal niet boven komen……
Ze ging haar mand opmaken en wat schetst onze verbazing……..we mochten op die schone mand!!!!!!!!
Zij liep nog naar beneden, maar droeg ons niet de trap af ( wij durven nl. zelf de trap niet af te lopen )
Vol verwachting lagen wij daar, in haar mand……..
En ja hoor, we mochten blijven…….
Bescheiden als wij zijn namen we ieder een kussen; zij propte haar koppie ertussen en zo sliepen wij heeeeeeeeeeeeeerlijk.
En wat zo fijn was: zij slaapt zondag uit, dus we lagen heeeeeeeeeeeeeeel lang in haar mand.
TOP!!!!!!
Wat jammer is: het was kennelijk maar voor 1 nacht…….
We slapen nu weer in onze eigen mand, maar ach we maken het ons zelf wel gemakkelijk……
Groeten van Jasper& Lodewijck
O, Annemieke, wat fijn: dan hebben we weer allebei een kussen!
Nu moeten we iedere avond delen!
Dank je wel!!!!!!!
Groeten van Jasper&Lodewijck
heerlijk zo nachtje boy s lekker van genieten want ja dagelijks gebeurd het niet natuurlijk. Jullie kussen is al klaar morgen vroeg maak ik een nieuw binnen kussen voor jullie hoor EEn kussen is toch niet he met twee mannen voor vanavond lekker slapen en morgen weer gezond op gr annemieke
zo Jappe en Lode, wij zijn jalóers…we proberen het hier iedere avond nog, want vroeger in het oude huis stond hun mand ook beneden en mochten we er ook slapen, maar nu,… er is een trap naar boven, kunnen wij niet op, alleen Bickel wel dan, maar die vliegt net zo snel weer naar beneden als hij het probeert. We mogen nooit meer, zó stóm! Heerlijk dat jullie nog wel een keertje mochten!!
En straks, dankzij tante Annemieke weer 2 kussen, gááf!!
Slaap ze jongens, wij kruipen ook in ons eigen mandje 🙁
Lebbers van ons!
Willem.
O wat heerlijk jongens dat jullie bij het vrouwtje mochten slapen en nog eve uit geslapen ook lekker hoor.
En lekker hoor dat jullie straks allebij jullie eigen kussen weer hebben geniet er van.
Hallo Lodewijck en Jasper jullie zijn fantastisch.
Wij begrijpen jullie gedrag.
Als mensen steun nodig hebben slaan ze een arm om elkaar heen.
De pootjes van een Teckel zijn tekort,daarom hebben jullie het zo gedaan.