Een aantal dagen geleden ging ik aan het eind van de middag met Jasper & Lodewijck wandelen.
Ik noem dat: we gaan de buurt in.
Sinds de buurhonden verdwenen zijn loop ik weer ontspannen buiten en durf ook weer gewoon mijn voordeur uit…..
We liepen op een grasveld af en 2 meisjes kwamen naar ons toerennen.
Ze vroegen zeer beleefd of ze de hondjes mochten aaien; nou natuurlijk mocht dat.
Het ene meisje ging direct door de knieen en met name Jasper vond het geweldig. Lodewijck was even wat afstandig, maar ook dat trok snel bij.
Meisje 2 vond het een beetje eng, maar uiteindelijk zaten 2 meisjes en 2 teckels te genieten.
En…….dan heb je geen fototoestel…….
Het zonnetje scheen en opeens zegt het ene meisje , Jasper aaiend, " wat heeft hij lieve blauwe ogen ".
Ik legde haar uit dat blauwe oogjes niet horen, maar dat dit kwam omdat de hondjes al ruim 10 jaar zijn.
Antwoord: wij zijn ook 10, wat leuk!
Ik wilde jullie deze anecdote niet onthouden.
Altijd leuk, kinderen en dieren. Kom net van de verjaardag van mijn oudste neef, 17 geworden, me boven het hoofd gegroeid, zit in 6 vwo, heeft een scooter en eigen trekker, gek van machines. En wat heeft hij op zijn verjaardag gekregen: een mini pony. Het veulen loopt nu nog bij de moeder op de boerderij waar hij werkt. Als Jan-Dirk op de bank gaat zitten, komen alle katten bij hem, als hij de grond gaat liggen, komt de Rotweiler er naast, en loopt hij het land in, dan komen de pony's hinnikend op hem af. Zo leuk, zo'n stoere bink.
Heerlijk he de verhalen en andwoorden van kinderen.
Een hele tijd niet gekeken Ineke, wat heerlijk dat je buurhonden verdwenen zijn! Heb het goed met elkaar en geniet van de buurtwandelingen en laat je verrassen.