Op 20 februari ging ik naar dierenarts Karin de Ruijter voor gebitscontrole van Jasper.
Zijn gebit was erg vies en ik kreeg dan ook het dringend advies het schoon te laten maken.
De afspraak werd gemaakt voor 25 februari; wel in Eerbeek omdat Karin op woensdag niet in Apeldoorn is.

Pffffff ik zag erg tegen de narcose op!

Maar dinsdag 24 februari had Jasper plotseling een dichtzittend rechter oog.
Het zag er erg zielig uit en ik schrok ervan.
Ik had echter een afspraak die ik absoluut niet kon afzeggen, dus kon niet direct naar de dierenarts.
Bij thuiskomst ’s avonds vond ik Jasper met een rood en dik oog.
Nou, morgen maar afwachten.

25 februari: geen eten voor Jasper; hij begreep er niets van.
Maar wat zou komen wist hij nog niet……
Wij naar Eerbeek, waar Karin ook schrok van zijn oog.
Zij vroeg zich af of Jap een verhoogde oogdruk had.
Dat oog moest onderzocht, maar wat een drama: Jasper plaste en poepte op tafel; ging vreselijk tekeer en moest door de assistente in de houtgreep genomen worden.
Ondanks dit probeerde hij Karin toch te bijten.
Hij kreeg een snoetje voor.
Daarna werd zijn oog gekleurd en zag Karin een hoornvliesbeschadiging.
Oke, dus geen oogarts ( had gemoeten bij verhoogde oogdruk ) maar gebitsreiniging.
Ik liet hem met een bezorgd hart achter; kon hem geeneens een knuffel geven, zo gestressed was hij.

Eigenlijk nog niet zo lang thuis belde Karin al dat het allemaal goed was verlopen.
Geen tandvleesprobleem en geen elementen getrokken.
Al snel daarna belde Karin weer dat ik hem kon ophalen.

Nou,nou,hij blafte en piepte alles bij elkaar.
Normaal hoor ik hem NOOIT in de auto, maar nu hield hij geen seconde zijn mond.
Met een schoon gebit en zalf voor zijn oog kwamen we thuis. Ik moest 4-8 maal per dag zalven.
Wat een onderneming, want hij liet dit NIET toe.

Verder woensdag en donderdag niet veel bijzonders.

Maar hoe trof ik vrijdag 27 februari Jasper aan………..
Hij kon geen stap doen, zakte door zijn linker voorpoot en liet zijn urine lopen.
Paniek!!!!!!!!!!
Ik belde mijn werk af en zei wel een vrije dag te nemen.
Om 9.00 uur direct de dierenarts gebeld.
Ik kon 11.15 uur terecht.
Na ongeveer 1 uur gaf Jasper aan dat hij naar buiten moest.
Ik tilde hem naar buiten en daar deed hij met goed gekromde rug een hoopje.
Het is dus zijn nek!!!!!!!!
Maar hij strompelde wel zelf naar binnen.
Karin belde dat wij eerder mochten komen.
Ja, wat was de diagnose?????????
Nekklachten in ieder geval, maar is het een nekhernia???????
Jasper kreeg een injectie.
Thuis heeft hij alleen maar gelegen.
Pijn gaf hij niet aan, maar eten kostte hem veel moeite.
Ik heb zijn bak in een standaard gezet en heerlijk kip voor hem gekookt.

’s Avonds overlegd met dierfysiotherapeute Suzanne Rodenburg.
De schat wilde hem zaterdagavond behandelen!!!!!!!

Zaterdag redelijk rustige dag voor Jap en op naar Suzanne.
Zij trof een gigantische spierspanning aan in zijn nek, onder zijn keel en in zijn linker schouderblad.
Een uur lang liet hij zich heel lief behandelen.

Gisteren was Jap wat beter.
Na zijn kip maakte hij zijn mond schoon op de kokosmat!!!!!!!!!
Hij kreeg PRACHTIGE rozen van Hilda.

Na een goede nacht doet hij het vandaag heel aardig. Hij heeft al weer op zijn rug liggen rollen.
Suzanne belt mij vandaag om te vragen hoe het met hem gaat.

Zou mijn innig geliefde manneke dit ook weer gaan doorstaan?????????
Ik hoop het zo!!!!!!!!
Ik houd jullie op de hoogte

Karin en Suzanne: bedankt!!!!!!!