Mijn beide jongens kennen Charlotte hun gehele leven.
De toen heel kleine Charlotte was dol op pup Chico en hij sloot haar voor altijd in zijn hondenhart.
Pup Xander werd geknuffeld en vertroeteld door Charlotte en Tony.
Ik weet zeker dat mijn jongens hun grote liefde voor kinderen door het contact met hun hebben ontwikkeld .

Vrijdag was het feest: zij kwamen logeren.
De jongens gingen volledig uit hun dak en waren niet meer bij de kids weg te slaan.

Samen met mama Karin

Maar niet alleen de jongens zijn blij.
Ik geniet er ook van dat zij er zijn.

Want:…………ik ben dol op spelletjes.

Het spel Doolhof moest mij wel eerst worden uitgelegd.
Ik dacht het te begrijpen……..
Tony zei echter op een moment: “Char wat doe je nou, dan blokkeer je mijn weg”. Ik merkte op dat dit toch de bedoeling van het spel was.
Zijn antwoord: “neen, want wij zijn broer en zus”.

Canasta dacht ik wel goed te kunnen.
Het leggen van deze 10 was echter niet zo’n succes…….
Maar het verlies kon mijn pret absoluut niet drukken.

Dan wordt het toch echt bedtijd.
Maar dat stond niet in Xander zijn planning.
Voor het eerst in zijn carriere protesteerde hij luid in zijn bench.
Zelfs als pup heb ik hem ’s nachts nooit gehoord.
Tot 3 maal toe moest ik naar beneden om hem toe te spreken.
Toen gaf hij het maar op.

Wat hebben wij drietjes genoten van deze logeerpartij.
Dank Karin dat jij de kids aan mij toevertrouwde.
Dank Edwin voor het maken van de foto’s.

Hoe moe kan je dan zijn…………